(ఎడమ నుంచి కుడికి)
నిల్చున్నవారు - తుమ్మేటి రఘోత్తమ్ రెడ్డి, సురేశ్, అక్కిరాజు భట్టిప్రోలు, దాసరి అమరేంద్ర, లెనిన్ ధనిశెట్టి, గోపిని కరుణాకర్.
కూర్చున్నవారు - విజయలక్ష్మి, అమరేంద్ర గారి అక్కయ్య, అమరేంద్ర గారి అమ్మ గారు నంబూరి పరిపూర్ణ, పసుపులేటి గీత, మహమ్మద్ ఖదీర్ బాబు, సురేశ్ వాళ్ళ అబ్బాయితో రెంటాల జయదేవ, గొరుసు జగదీశ్వరరెడ్డి, వి. ప్రతిమ, కూతురితో సురేశ్ గారి భార్య పద్మావతి,అక్బర్.
* * * * * * * *
ఊరు కాని ఊళ్ళో, మన భాష వాళ్ళు కనిపించడమే అరుదు అనుకుంటున్నప్పు డు ఊహించని రీతిలో మన అనుకొనే మిత్రులు ఎదురైతే ఎలా ఉంటుంది..... అదీ సాహిత్య జీవులైతే..... అంతకు మించి కావాల్సింది ఏముంటుంది. ఈ మధ్య పుణేలో నాకు అలాంటి అనుభవమే కలిగింది.
మద్రాసులో ఉండే ఇతనికి పుణేలో పనేంటా అనుకుంటున్నారా.... ఆఁ.... ఆఁ... సరిగ్గా అక్కడికే వస్తున్నా. యాభయ్యేళ్ళ చరిత్ర ఉన్న పుణే ఫిలిం ఇన్స్టిట్యూటులో ఫిలిం ఎప్రీసియేషను కోర్సు చేద్దామని వెళ్ళా. పుణే లోని నేషనలు ఫిలిం ఆర్కైవ్సు వారి నేతృత్వంలో ఏటా ఒకసారి మాత్రమే వేసవిలో నిర్వహించే కోర్సు అది. సీట్లు పరిమితం... బోలెడంత పోటీ మధ్య సెలక్షనులో నెగ్గాలి.
ఎన్నో ఏళ్ళుగా చేద్దామనుకుంటున్నా ఎప్పుడూ ఏదో ఒక ఇబ్బంది... అసలు అప్లయ్ చేయడం కూడా ఎప్పుడూ కుదరలేదు. ఈసారి ఎలాగైనా అప్లయ్ చేయాలనుకున్నా. ప్రకటన కోసం కాచుకు కూర్చున్నా. అప్లయ్ చేయడం, సెలక్ట్ కావడం... అదో పెద్ద కథ (ఆ పాతిక రీళ్ళ సినిమా మరోసారి తీరిగ్గా చెబుతా...).
ఎలాగైతేనేం పుణే చేరా. అసలే వేసవి.... అందులోనూ నెల రోజుల కోర్సు.... ఫిల్మ్ ఇన్ స్టిట్యూట్లో ముగ్గురంటే ముగ్గురే తెలుగు విద్యార్థులు ఎదురయ్యారు. వాళ్ళూ వాళ్ళ షూటింగులు, చదువులతో బిజీ... పది రోజులయ్యేసరికి నాకు నీరసం వచ్చేసింది. మన తరహా తిండీ తిప్పలు లేకపోయినా సర్దుకుంటాం. మన భాష కాని వాడితో, రాని వాడితో కూడా స్నేహం చేస్తాం. కానీ, పది రోజులుగా మనదైన భాషలో మనసారా మాట్లాడుకోలేకపోతే మజా ఏముంటుంది....
ఆ నీరసానికి తోడు ఆ రోజు ఉదయం 9.30కు మొదలైన క్లాసులు సాయంత్రం 5 దాటినా భారంగా సాగుతున్నాయి. క్లాసురూమ్ థియేటర్లో తెర మీది సినిమా మరీ బాదేస్తోంది. దానికి తోడు తలనొప్పి బాధ. తలనొప్పికి మందు టీ ఉండనే ఉందిగా. క్లాసు బయటే రోజూ ఆ టైమికిచ్చే టీ కోసం వచ్చా. టీ తాగుతుంటే, జయదేవ్ జయదేవ్... అంటూ పిలుపు. ఎవరా అని చూస్తే,... ఎలా ఉన్నావంటూ అదే గొంతులో పలకరింపు... నేను ఖదీర్ ను... అన్న వివరణ.
ఒక్క క్షణం ఆశ్చర్యపోయా. హైదరాబాద్ సాక్షిలో ఉన్న ఖదీర్ ఉరుము లేని పిడుగులా ఈ ఊళ్ళో ఊడిపడ్డాడేమిటి చెప్మా అనుకున్నా. కొన్నేళ్ళ తరువాత కలిసినా, ఠక్కున నన్ను గుర్తు పట్టి పలకరించిన మహమ్మద్ ఖదీర్ బాబు జ్ఞాపకశక్తికి నిజంగానే ఆశ్చర్యపోయా. పెళ్ళికి ముందు సన్నగా ఉండే ఖదీర్ ఇప్పుడు బాగానే బొద్దు చేశాడు. నా కన్నా ముందు తనే గుర్తు పట్టాడు. చూద్దును కదా... ఖదీర్ పక్కనే నడుచుకుంటూ వస్తూ... తెలుగు కథా లోకంలో, పత్రికా లోకంలో ప్రసిద్ధులైన రచయితలు, రచయిత్రుల బృందం. వారికి కొద్దిగా ముందుగా నడుస్తూ రచయిత దాసరి అమరేంద్ర..
పుణేలో నువ్వెందుకు ఉన్నావంటే, నువ్వెందుకు ఉన్నావంటూ వెంటనే ప్రశ్నలు.... ఫిల్మ్ ఎప్రీసియేషన్ కోర్సు కథ నేను చెప్పుకొచ్చా. తరచూ కలుసుకొని, అభిప్రాయాలు కలబోసుకొనే ప్రయత్నంలో భాగంగా తెలుగు రచయితలలో కొందరు ఈసారి పుణే వచ్చారట. ఆ ఉదయమే ఊళ్లోకి దిగి, లోకల్ సైట్ సీయింగ్ కి బయలుదేరారట. అందులో భాగంగా ఒకప్పుడు వి. శాంతారామ్ ప్రభృతుల ప్రభాత్ స్టూడియో ప్రాంగణమైన ప్రతిష్ఠాత్మక ఫిలిమ్ ఇన్ స్టిట్యూట్ కి వచ్చారు. ఆదూర్ గోపాలకృష్ణన్ మొదలు ఇవాళ్టి ఆశుతోష్ గోవారీకర్ వరకు ఎందరో ప్రముఖులను అందించిన ఇన్ స్టిట్యూట్ లోని పరిసరాలు, ప్రభాత్ మ్యూజియం తప్పకుండా చూడదగ్గవి.
తుమ్మేటి రఘోత్తమ రెడ్డి (గోదావరిఖని) గారు లాంటి సీనియర్ల మొదలు ఆర్టిస్టు అక్బర్ (హైదరాబాద్ - ఆంధ్రజ్యోతి), గొరుసు జగదీశ్వర రెడ్డి (హైదరాబాద్ - ఆంధ్రజ్యోతి),, గోపిని కరుణాకర్ (హైదరాబాద్), లెనిన్ ధనిశెట్టి (గూడూరు), వి. ప్రతిమ (నెల్లూరు), పసుపులేటి గీత (హైదరాబాద్), భట్టిప్రోలు అక్కిరాజు (హైదరాబాద్), సురేశ్ - పద్మావతి దంపతులు - వాళ్ళ పిల్లలు (హైదరాబాద్), విజయలక్ష్మి (హైదరాబాద్) ---- అంతా ఆ బృందంలో ఉన్నారు. దాసరి అమరేంద్ర గారి అమ్మ గారు (నంబూరి పరిపూర్ణ), అక్కయ్య కూడా వెంటే ఉన్నారు. ఉద్యోగంలో ఉన్నతస్థాయికి ఎదిగిన అమరేంద్ర ఇప్పుడు పుణేలోనే ఉంటున్నట్లు నాకు అప్పుడే తెలిసింది. రచయితల ఆతిథ్యం వ్యవహారాలన్నీ ఆయనే చూస్తున్నారు.
మనవాళ్ళందరినీ చూసే సరికి నాకు ప్రాణం లేచొచ్చినట్లయింది. అయిపోవచ్చిన క్లాసుకు అంతటితో మంగళం పాడేసి, వాళ్ళ వెంటే నేనూ తిరుగుతూ పుణే ఫిల్మ్ ఇన్ స్టిట్యూట్ పరిసరాలు చూపించసాగాను. ఆ వారం పది రోజుల్లో నేను తెలుసుకున్న అక్కడి ఘనతలు వివరించసాగాను. అందులో చాలామంది సాహిత్యంతో నాకు దీర్ఘ పరిచయం ఉన్నా, వారితో ప్రత్యక్షంగా నాకదే తొలి పరిచయం. కానీ కొద్ది సేపటికే చిరకాల మిత్రులుగా మారిపోయాం. ఊరు కాని ఊళ్ళో మన అనుకొనే వాళ్ళు కనిపిస్తే కలిగే కలివిడితనం అదే... ఆ తీపి జ్ఞాపకానికి గుర్తుగా ఫిల్మ్ ఇన్ స్టిట్యూట్ లోనే అందరికీ కలిపి నా కెమేరాలో ఫోటో తీశా. నేనూ వాళ్ళతో కలసి ఫోటో దిగా (పైన ఉన్న ఫోటో ఆ తీపి గుర్తే....)
వాళ్ళ వెంటే నన్నూ అమరేంద్ర గారి ఇంటికి వచ్చి, ఆ సాయంకాలం సాహితీ చర్చల్లో పాల్గొనాల్సిందిగా మిత్రులు కోరారు. సాహితీ విందుకు ఆహ్వానిస్తే వద్దనడం ఎవరి తరం. కోర్సులో భాగంగా రోజూ సాయంత్రం, రాత్రి చూపెట్టే సినిమాలను కూడా ఆ రోజుకు ఎగ్గొట్టి, వాళ్ళ వెంట బయలు దేరా... పది రోజుల ఇంటి బెంగ తీర్చుకోవడానికి..... అమరేంద్ర గారి ఇంటిలో జరిగిన ఆ చల్లటి సాయంత్రం జరిగిన పసందైన సాహిత్య విందు వివరాలు, విశేషాలు మరోసారి...
మద్రాసులో ఉండే ఇతనికి పుణేలో పనేంటా అనుకుంటున్నారా.... ఆఁ.... ఆఁ... సరిగ్గా అక్కడికే వస్తున్నా. యాభయ్యేళ్ళ చరిత్ర ఉన్న పుణే ఫిలిం ఇన్స్టిట్యూటులో ఫిలిం ఎప్రీసియేషను కోర్సు చేద్దామని వెళ్ళా. పుణే లోని నేషనలు ఫిలిం ఆర్కైవ్సు వారి నేతృత్వంలో ఏటా ఒకసారి మాత్రమే వేసవిలో నిర్వహించే కోర్సు అది. సీట్లు పరిమితం... బోలెడంత పోటీ మధ్య సెలక్షనులో నెగ్గాలి.
ఎన్నో ఏళ్ళుగా చేద్దామనుకుంటున్నా ఎప్పుడూ ఏదో ఒక ఇబ్బంది... అసలు అప్లయ్ చేయడం కూడా ఎప్పుడూ కుదరలేదు. ఈసారి ఎలాగైనా అప్లయ్ చేయాలనుకున్నా. ప్రకటన కోసం కాచుకు కూర్చున్నా. అప్లయ్ చేయడం, సెలక్ట్ కావడం... అదో పెద్ద కథ (ఆ పాతిక రీళ్ళ సినిమా మరోసారి తీరిగ్గా చెబుతా...).
ఎలాగైతేనేం పుణే చేరా. అసలే వేసవి.... అందులోనూ నెల రోజుల కోర్సు.... ఫిల్మ్ ఇన్ స్టిట్యూట్లో ముగ్గురంటే ముగ్గురే తెలుగు విద్యార్థులు ఎదురయ్యారు. వాళ్ళూ వాళ్ళ షూటింగులు, చదువులతో బిజీ... పది రోజులయ్యేసరికి నాకు నీరసం వచ్చేసింది. మన తరహా తిండీ తిప్పలు లేకపోయినా సర్దుకుంటాం. మన భాష కాని వాడితో, రాని వాడితో కూడా స్నేహం చేస్తాం. కానీ, పది రోజులుగా మనదైన భాషలో మనసారా మాట్లాడుకోలేకపోతే మజా ఏముంటుంది....
ఆ నీరసానికి తోడు ఆ రోజు ఉదయం 9.30కు మొదలైన క్లాసులు సాయంత్రం 5 దాటినా భారంగా సాగుతున్నాయి. క్లాసురూమ్ థియేటర్లో తెర మీది సినిమా మరీ బాదేస్తోంది. దానికి తోడు తలనొప్పి బాధ. తలనొప్పికి మందు టీ ఉండనే ఉందిగా. క్లాసు బయటే రోజూ ఆ టైమికిచ్చే టీ కోసం వచ్చా. టీ తాగుతుంటే, జయదేవ్ జయదేవ్... అంటూ పిలుపు. ఎవరా అని చూస్తే,... ఎలా ఉన్నావంటూ అదే గొంతులో పలకరింపు... నేను ఖదీర్ ను... అన్న వివరణ.
ఒక్క క్షణం ఆశ్చర్యపోయా. హైదరాబాద్ సాక్షిలో ఉన్న ఖదీర్ ఉరుము లేని పిడుగులా ఈ ఊళ్ళో ఊడిపడ్డాడేమిటి చెప్మా అనుకున్నా. కొన్నేళ్ళ తరువాత కలిసినా, ఠక్కున నన్ను గుర్తు పట్టి పలకరించిన మహమ్మద్ ఖదీర్ బాబు జ్ఞాపకశక్తికి నిజంగానే ఆశ్చర్యపోయా. పెళ్ళికి ముందు సన్నగా ఉండే ఖదీర్ ఇప్పుడు బాగానే బొద్దు చేశాడు. నా కన్నా ముందు తనే గుర్తు పట్టాడు. చూద్దును కదా... ఖదీర్ పక్కనే నడుచుకుంటూ వస్తూ... తెలుగు కథా లోకంలో, పత్రికా లోకంలో ప్రసిద్ధులైన రచయితలు, రచయిత్రుల బృందం. వారికి కొద్దిగా ముందుగా నడుస్తూ రచయిత దాసరి అమరేంద్ర..
పుణేలో నువ్వెందుకు ఉన్నావంటే, నువ్వెందుకు ఉన్నావంటూ వెంటనే ప్రశ్నలు.... ఫిల్మ్ ఎప్రీసియేషన్ కోర్సు కథ నేను చెప్పుకొచ్చా. తరచూ కలుసుకొని, అభిప్రాయాలు కలబోసుకొనే ప్రయత్నంలో భాగంగా తెలుగు రచయితలలో కొందరు ఈసారి పుణే వచ్చారట. ఆ ఉదయమే ఊళ్లోకి దిగి, లోకల్ సైట్ సీయింగ్ కి బయలుదేరారట. అందులో భాగంగా ఒకప్పుడు వి. శాంతారామ్ ప్రభృతుల ప్రభాత్ స్టూడియో ప్రాంగణమైన ప్రతిష్ఠాత్మక ఫిలిమ్ ఇన్ స్టిట్యూట్ కి వచ్చారు. ఆదూర్ గోపాలకృష్ణన్ మొదలు ఇవాళ్టి ఆశుతోష్ గోవారీకర్ వరకు ఎందరో ప్రముఖులను అందించిన ఇన్ స్టిట్యూట్ లోని పరిసరాలు, ప్రభాత్ మ్యూజియం తప్పకుండా చూడదగ్గవి.
తుమ్మేటి రఘోత్తమ రెడ్డి (గోదావరిఖని) గారు లాంటి సీనియర్ల మొదలు ఆర్టిస్టు అక్బర్ (హైదరాబాద్ - ఆంధ్రజ్యోతి), గొరుసు జగదీశ్వర రెడ్డి (హైదరాబాద్ - ఆంధ్రజ్యోతి),, గోపిని కరుణాకర్ (హైదరాబాద్), లెనిన్ ధనిశెట్టి (గూడూరు), వి. ప్రతిమ (నెల్లూరు), పసుపులేటి గీత (హైదరాబాద్), భట్టిప్రోలు అక్కిరాజు (హైదరాబాద్), సురేశ్ - పద్మావతి దంపతులు - వాళ్ళ పిల్లలు (హైదరాబాద్), విజయలక్ష్మి (హైదరాబాద్) ---- అంతా ఆ బృందంలో ఉన్నారు. దాసరి అమరేంద్ర గారి అమ్మ గారు (నంబూరి పరిపూర్ణ), అక్కయ్య కూడా వెంటే ఉన్నారు. ఉద్యోగంలో ఉన్నతస్థాయికి ఎదిగిన అమరేంద్ర ఇప్పుడు పుణేలోనే ఉంటున్నట్లు నాకు అప్పుడే తెలిసింది. రచయితల ఆతిథ్యం వ్యవహారాలన్నీ ఆయనే చూస్తున్నారు.
మనవాళ్ళందరినీ చూసే సరికి నాకు ప్రాణం లేచొచ్చినట్లయింది. అయిపోవచ్చిన క్లాసుకు అంతటితో మంగళం పాడేసి, వాళ్ళ వెంటే నేనూ తిరుగుతూ పుణే ఫిల్మ్ ఇన్ స్టిట్యూట్ పరిసరాలు చూపించసాగాను. ఆ వారం పది రోజుల్లో నేను తెలుసుకున్న అక్కడి ఘనతలు వివరించసాగాను. అందులో చాలామంది సాహిత్యంతో నాకు దీర్ఘ పరిచయం ఉన్నా, వారితో ప్రత్యక్షంగా నాకదే తొలి పరిచయం. కానీ కొద్ది సేపటికే చిరకాల మిత్రులుగా మారిపోయాం. ఊరు కాని ఊళ్ళో మన అనుకొనే వాళ్ళు కనిపిస్తే కలిగే కలివిడితనం అదే... ఆ తీపి జ్ఞాపకానికి గుర్తుగా ఫిల్మ్ ఇన్ స్టిట్యూట్ లోనే అందరికీ కలిపి నా కెమేరాలో ఫోటో తీశా. నేనూ వాళ్ళతో కలసి ఫోటో దిగా (పైన ఉన్న ఫోటో ఆ తీపి గుర్తే....)
వాళ్ళ వెంటే నన్నూ అమరేంద్ర గారి ఇంటికి వచ్చి, ఆ సాయంకాలం సాహితీ చర్చల్లో పాల్గొనాల్సిందిగా మిత్రులు కోరారు. సాహితీ విందుకు ఆహ్వానిస్తే వద్దనడం ఎవరి తరం. కోర్సులో భాగంగా రోజూ సాయంత్రం, రాత్రి చూపెట్టే సినిమాలను కూడా ఆ రోజుకు ఎగ్గొట్టి, వాళ్ళ వెంట బయలు దేరా... పది రోజుల ఇంటి బెంగ తీర్చుకోవడానికి..... అమరేంద్ర గారి ఇంటిలో జరిగిన ఆ చల్లటి సాయంత్రం జరిగిన పసందైన సాహిత్య విందు వివరాలు, విశేషాలు మరోసారి...
8 వ్యాఖ్యలు:
wow pune ni malli gurtu chesaru
bagundi
Pretty good account of Pune. waiting for insights into the discussions we had and you were a part.
Thanks
-Akkiraju
http://www.after3beers.com/teluguhome
జయదేవ:
మీ పూనా పర్యటన పుణ్యమా అని ఇక్కడ చాలా మంది పాత మిత్రుల్ని కొత్త ముఖాలతో చూస్తున్నా. నిజమే, ఖదీర్ చాలా బొద్దుగా, గొరుసు చాలా సన్నగా కనిపిస్తున్నారు. అందరి ముఖాల్లోనూ లబ్ధ ప్రతిష్ట సాహిత్య కళ కనిపిస్తోంది. మంచి చిత్రం. మంచి వ్యాఖ్యానం. అక్కిరాజు చెప్పినట్టు ఆ సాహిత్య చర్చల కబుర్లూ రాయండి.
@ అక్బర్ గారూ, కృతజ్ఞతలు.
@ అఫ్సర్ గారూ,
@ అక్కిరాజు గారూ,
మీ స్పందనకు కృతజ్ఞతలు. పుణే ఫిల్మ్ ఇన్ స్టిట్యూట్ విశేషాలు, సాహిత్య సమాలోచన కబుర్లు రాసేందుకు ప్రయత్నిస్తాను.
sir,,,market lo YAMAKUPAM pusthakamu dhorakadamu ledhu, dayachesi adhi yekkada labhistundo cheppagalara.
Dhanyavadhalu,
srisiva'
mail ID :rao.sivaprasad@ymail.com
Dear SriSiva garu, Namaste. Rentala Gopala Krishna garu chesina anuvada rachana YAMAKUPAM prastutam market lo andubaatulo ledu. Yekkadaina old book shop valla daggara dorakavacchu. YAMAKUPAM re-print cheyaalani Sahiti mitrulu kondari prayathnam. Vechi chooddaam.
ippudu dorukuthondi kadaa! Ikkada address details ivvandi.
Thanks agmsmwll garu - for reminding about this.
@Sivaji garu,
YAMAKOOPAM ippudu punarmudrana pondindi. SARANGA books vaaru sari kotta getup, font lo taajaa gaa prachurinchaau. 286 Pages. Rs. 199\-. Visalandhra book house, Navodaya book house anni saakhallo dorukuthondi. Palapitta (Hyderabad) vaari daggara dorukuthondi. Palapitta numbers 040-27678430. Mobile - +91 984878 7284.
Post a Comment