ఒకే టికెట్‌పై నాలుగైదు సినిమాలు ('బాద్‌షా' - సినిమా రివ్యూ)

వైకుంఠ ఏకాదశికీ, మహాశివరాత్రికీ జనం రాత్రి పూట అంతా జాగారర చేయడం 

కోసం ఒకే టికెట్‌పై రెండు సినిమాలు వేసే  పద్ధతి తెలుగునాట బాగా ప్రాచుర్యంలో 

ఉండేది. దర్శకుడు శ్రీను వైట్ల తన తాజా చిత్రం బాద్‌షా తో ఆ పద్ధతిని ఈ వేసవి 

మొత్తానికి విస్తరింపజేశారు. చిన్న ఎన్టీయార్‌ హీరోగా, బండ్ల గణేశ్‌ నిర్మాతగా 

రూపొందిన ఈ వేసవి వినోద చిత్రంలోని విశేషం అదే !

హీరో గారు తన కుటుంబానికి శోకం మిగిల్చిన విలన్ల బృందాన్ని, అందులోనూ 
మాఫియా ముఠాను అంతం చేయడానికి కత్తులు నూరి, విమానాలెక్కి విదేశాలు 
వెళ్ళిన సినిమాలు మనం ఎన్ని చూడలేదు! మరి, హీరోయిన్‌ను కావాలని ప్రేమ 
ముగ్గులోకి దింపి, ఆమెను ప్రేమించేలా చేసుకొన్న హీరో కథ... కూడా చాలాసార్లే చూసేశాం. ప్రేమించిన హీరోయిన్‌ను వేరెవరికో కట్టబెడుతుంటే, ఆ పెళ్ళిని హీరో 
చెడగొట్టే ఉప కథ అయితే, ఎన్నిసార్లు తెర మీదకొచ్చిందో లెక్కే లేదు. ఇక, 
సినిమా అంతా హీరో ఓ రౌడీ లాగానో, మాఫియా డాన్‌ లాగానో కనబడుతూ, 
ఆఖరికి  పోలీసు డ్రెస్‌లో ప్రత్యక్షమవడమనే ట్విస్టు అంటారా... పోకిరి తాతల 
రోజుల నుంచి తెరపై కనిపించిన ఫార్ములాయే! ఇవన్నీ సవాలక్ష సినిమాల్లో, 
వేర్వేరు  హీరోలతో కనిపించిన ఘట్టాలు. వీటన్నిటినీ ఒకే వంటలో ఒకే 
హీరోతో చేయించేస్తే, అది జూనియర్‌ ఎన్టీయార్‌ నటించిన బాద్‌షా.

కథగా చెప్పాలంటే...తండ్రి కోసం మాఫియాలోకి వచ్చిన కొడుకుగా బాద్‌షా
(జూనియర్‌ ఎన్టీయార్‌)ను పరిచయం కావడంతో సినిమా మొదలవుతుంది.
అక్కడ నుంచి అతను ఇటలీలోని జానకి (కాజల్‌ అగర్వాల్‌)ను కలుసుకోవడానికి
వెళ్ళడంతో, కథ అక్కడకు మారుతుంది. సానుకూల దృక్పథానికి సంబంధించిన
సవాలక్ష సూక్తులతో జీవితం గడిపేసే జానకిని ప్రేమలో పడేస్తాడు హీరో. ఆమె
చుట్టూ కథ కామెడీగా ఓ గంట నడిచిపోయాక, సినిమాలో ఫ్లాష్‌బ్యాక్‌ ఘట్టం
 మొదలవుతుంది. హీరో తండ్రి ధన్‌రాజ్‌ (ముఖేశ్‌ ఋషి) ఎవరు, మాఫియాలో
 పెద్దవాడిగా ఎదిగేందుకు హీరో గతంలో ఏం చేశాడన్న కథతో ఆ ఫ్లాష్‌బ్యాక్‌,
చిత్ర ప్రథమార్ధం ముగుస్తాయి. ద్వితీయార్ధానికి వచ్చేసరికి, హీరోయిన్‌కు పెద్దలు
 నిశ్చయం చేసిన పెళ్ళిని తప్పించి, ఆమెను తాను పెళ్ళాడడానికి అందరితో కలసి
హీరో ఇండియాకు వస్తాడు. ఓ పక్కన మ్యారేజ్‌ ఈవెంట్‌ ప్లానర్‌గా ఆ పని
చక్కబెడుతూనే, మరోపక్క మాఫియా డాన్‌ సాధూను హీరో ఎలా
ఎదుర్కొన్నాడన్నది మిగతా కథ. అసలు ఆ మాఫియా డాన్‌కూ, హీరోకూ
 మధ్య వార్‌ ఎందుకు మొదలైందన్నది మరో ఫ్లాష్‌బ్యాక్‌. హీరో అసలు రూపం
 ఏమిటన్నది క్లైమాక్స్‌లో దర్శక, రచయితలు వెల్లడిస్తారు.

ఈ చిత్ర కథంతా చూసేసరికి, గతంలో తెర మీద చూసేసిన పోకిరి, దూకుడు,
కింగ్‌ వగైరా చిత్రాల్లోని ఘట్టాలు గుర్తుకొస్తే అది ప్రేక్షకుల తప్పుకాదు. ఒక
ఫార్ములా క్లిక్‌ అయ్యాక, దాని నుంచి బయటపడడం ఎవరికైనా కొంత కష్టమే.
పైపెచ్చు సినిమావాళ్ళకు, అందులోనూ మన సగటు తెలుగు సినీ దర్శక -
రచయితలకైతే అది మరీ కష్టం. అందుకే కావచ్చు, ఈ చిత్ర కథా రచయితలు
 కోన వెంకట్‌, గోపీ మోహన్‌లు తమ పాత సినిమాల ఛాయల నుంచి
బయటపడలేకపోయారు. కథ వాళ్ళదంటూ టైటిల్‌ కార్డ్‌ వేసి, మరో ఇద్దరికి
కథా సహకారమని కూడా క్రెడిట్‌ ఇచ్చిన ఈ చిత్ర కథ ఇప్పటికే తెర మీద చూసేసిన
సవాలక్ష చిత్రాలను కలిపి చేసిన పంచకూళ్ళ కషాయం.

పాత్రధారుల సంగతికొస్తే, హీరో చిన్న ఎన్టీయార్‌ తన నేర్పుతో పాత్రలోని రకరకాల
మార్పులను పండించారు. వెడ్డింగ్‌ ప్లానర్‌ రామ్‌ వేషంలో వచ్చినప్పుడు తెలంగాణ
 మాండలికంలో మాట్లాడడం లాంటి బిజినెస్‌ ఎత్తుగడలూ పోయారు. ఎప్పటిలానే
నృత్యాల్లో, డైలాగ్‌ డెలివరీలో తన ప్రత్యేకత నిలబెట్టుకున్నారు. బంతి ఫిలాసఫీతో
నడిచే హీరోయిన్‌ పాత్ర చిత్రణ, పొగడ్తలు ఇష్టం లేవంటూనే ప్రశంసల కోసం అర్రులు
చాచే ఆమె వైఖరి నవ్విస్తాయి. కాజల్‌ ఉన్నంతలో బానే చేశారు. కానీ, పొడుగ్గా
కనిపించే ఆమె తెరపై హీరో పక్కన అంతగా అమరలేదు. విలన్లుగా ఆశిష్‌
విద్యార్థి, వగైరా ఎందరో ఉన్నా ప్రేక్షకుల మనస్సుపై ముద్ర వేసే ప్రదర్శనలు తక్కువే!
మిగిలిన పాత్రధారులూ కథానుసారం కనిపించి, వెళ్ళేవారే!

నిజానికి, ఈ సినిమాకు పేరున్న ఇతర హీరోల సహకారమూ చాలానే ఉంది. హీరో
మహేశ్‌బాబు ఈ చిత్ర కథను నేపథ్యంలో నుంచి తన గళం ద్వారా వినిపిస్తారు. యువ
హీరో సిద్ధార్థ్‌ సైతం రెండు మూడు సన్నివేశాల్లో అతిథి పాత్రలో కనిపిస్తారు. ఇంకో
హీరో నవదీప్‌ ఇందులో నెగటివ్‌ టచ్‌ ఉన్న పాత్ర పోషించారు. అలాగే, పోలీసు
ఉన్నతాధికారిగా నాగబాబు, హీరో తల్లిగా సుహాసిని, పోలీసు ఇన్ఫార్మర్‌గా రాజీవ్‌
కనకాల, హీరో అనుచరుడిగా షఫీ, ఇటలీలో హీరో సహచరుడు దాసుగా వెన్నెల కిశోర్‌
- ఇలా సుపరిచిత ముఖాలెన్నోసినిమాలో ఎదురవుతాయి. క్యాస్టింగ్‌తో పాటు ఖర్చు
 కూడా తెరపై భారీగానే కనిపిస్తున్నా, ఆ సానుకూలత అంతా ఈ సినిమా కథ,
కథనంలోని కన్ఫ్యూజన్‌తో కొట్టుకుపోయింది. ప్రధానమైన బలం ఈ సినిమాకు
ఉన్నంతలో కామెడీయే. దర్శకుడు శ్రీను వైట్ల ఎప్పటిలానే వినోదం మీద ఎక్కువ
దృష్టే పెట్టారు. దాస్‌గా వెన్నెల కిశోర్‌, దర్శకుడు రివెంజ్‌ నాగేశ్వరరావుగా ఎమ్మెస్‌
నారాయణ, పోలీసు పద్మనాభ సింహగా బ్రహ్మానందం కనిపించే ఘట్టాలు జనానికి
కాలక్షేప హాస్యాన్ని అందిస్తాయి. ఆ దర్శకుడి వేషం ఏ టాలీవుడ్‌, బాలీవుడ్‌ ప్రముఖుణ్ణి
దృష్టిలో పెట్టుకొని రాసిందో ఇట్టే అర్థమైపోతుంది. ఇవాళ సగటు పెద్ద హీరోల సినిమాలన్నిటి
లానే ఈ చిత్రంలోనూ ఒక్కొక్కరు రాసిన ఒక్కో వెర్షన్‌ డైలాగుల నుంచి
దర్శకుడు తనకు కావాల్సిన ముక్కలేవో అక్కడొకటి, అక్కడొకటిగా ఏరుకున్నట్లున్నారు.

అందుకే, ''మాటలు - కోన వెంకట్‌'' అని టైటిల్‌ కార్డు వేసినా, మళ్ళీ ''స్క్రీన్‌ప్లే,
మాటలు, దర్శకత్వం - శ్రీను వైట్ల'' అని క్రెడిట్‌ తీసుకున్నారు. ఏమైనా,
''తన భద్రతను గురించి ఆలోచించేవాడు కుక్కను  పెంచుతాడు. సమాజం
గురించి ఆలోచించేవాడు మొక్కను పెంచుతాడు'' (హీరోయిన్‌), ''సమస్యనేది
బంతి లాంటిది. దగ్గర నుంచి చూస్తే పెద్దదిగా కనిపిస్తుంది. దూరానికి
విసిరేస్తే చిన్నదైపోతుంది'' (హీరోయిన్‌) లాంటివి సందర్భానుసారంగా
నవ్విస్తాయి. ఫస్టాఫ్‌ కాసేపు నవ్వించినా, ఫ్లాష్‌ బ్యాక్‌ ఘట్టం
నుంచి గాడి తప్పినట్లు అనిపిస్తుంది. సెకండాఫ్‌లో కామెడీ ఘట్టాలు
మినహా, మిగతాదంతా మాఫియా గోలగానే నడుస్తుంది.

కానీ, బలహీనతలదే పైచేయి అయింది. అర్ధ ఘడియకో పాట,
అది అయిన కాసేపటికో ఫైటు అన్న రొటీన్‌ చట్రంలోనే
ఈ సినిమా కూడా తిరిగింది. పాటలు, బాణీల్లో గుర్తుండేవీ,
గుర్తుంచుకోదగ్గవీ ఏవీ లేవు. గాయకుడు బాబా సెV్‌ాగల్‌
పాడిన బంతి పూల జానకీ నీకంత సిగ్గు దేనికీ... వైవిధ్యంగా
వినిపిస్తుంది. ఇది కాక, మాస్‌ ప్రేక్షకుల కోసం అన్నట్లుగా
సినిమాలో నా పైటే పచ్చని జెండా నీ కోసం తెచ్చా కలకండ...
అంటూ ప్రత్యేక నృత్య గీతమూ పెట్టారు. నటిస్తున్నది
చిన్న ఎన్టీయార్‌ కాబట్టి, అతని తాతయ్య అయిన
 పెద్ద ఎన్టీయార్‌ను గుర్తు చేస్తూ, సినిమాలో డైలాగులు,
పాత హిట్‌ పాటల కదంబం, 'జస్టిస్‌ చౌదరి' గెటప్‌ వగైరా
జిమ్మిక్కులన్నీ వాడారు. కె.వి. గుహన్‌ ఛాయాగ్రహణం,
ఎం.ఆర్‌. వర్మ ఎడిటింగ్‌ కథకు తగ్గట్లు నడిచినవే.

ఒక్క ముక్కలో చెప్పాలంటే, మాఫియాలో ఒకడుగా కనిపిస్తూ,
ఆ మాఫియా మొత్తాన్నీ ఏరిపారేసే రామారావు అలియాస్‌
బాద్‌షా (చిన్న ఎన్టీయార్‌) కథ ఇది. దానికి దర్శకుడు
 కాస్తంత కుటుంబ సెంటిమెంట్‌ కలిపారు. హాస్యం కూడా
చాలానే మిళాయించారు. అయితే, కథనే కాసేపు ఇటలీలో,
కాసేపు హ్యాంగ్‌కాంగ్‌లో, మరికాసేపు హైదరాబాద్‌లలో నడిపించి,
బోలెడంత గందరగోళం సృష్టించారు. లెక్కలేనంత మంది
విలన్‌లు... ఎవరు, ఏమిటో, ఏం చేస్తున్నారో, ఎందుకు
చేస్తున్నారో అర్థం చేసుకొందామనుకొనే లోపలే
 ప్రేక్షకుల సహనం చచ్చిపోతుంది.

తెలుగు సమాజంలో, జీవితంలో వేరే కథలే లేవన్నట్లు -
మన దర్శక, రచయితలు తరచూ మాఫియాలు, దుబారు
 డాన్‌ల పాత్రలనే అంటిపెట్టుకొని, ఆ కథలే ఎందుకు
అల్లుతున్నారో అర్థం కాదు. ఒక తుపాకీతో, ఒంటి చేత్తో
మన హీరో బుల్లెట్లు కురిపిస్తూ, గాలిలోకి ఎగురుతూ
పదుల సంఖ్యలోని మాఫియా మనుషుల్ని మట్టి కరిపించడం
ప్రతి సినిమాలో పదే పదే చూసేస్తున్న ఫార్సు.
బాద్‌షా కూడా అచ్చం అదే పంథాలో సా...గే చిత్రం.

కొసమెరుపు : సినిమా పతాక సన్నివేశంలో హీరోను చూసి ఆశ్చర్యపోతూ,
దర్శకుడు రివెంజ్‌ నాగేశ్వరరావు (ఎమ్మెస్‌ నారాయణ) పాత్ర హీరో గురించి
 ప్రస్తావిస్తూ, ''ఒకే క్యారెక్టర్‌లో ఇన్ని వేరియేషన్సా?'' అని నోరెళ్ళబెడతాడు.
రెండు గంటల నలభై నిమిషాల పైగా మధ్య మధ్యలో కామెడీతో తెరపై
 చాలా హింసను భరించిన ప్రేక్షకుడు కూడా హాలులో నుంచి బయటకొస్తూ
అనే మాట మాత్రం - 'ఒకే సినిమాలో ఇన్ని సినిమాలా' అనే!

- రెంటాల జయదేవ    

(Published in 'Praja Sakti daily, Saturday, 6th Apr 2013)

.................................................