(ప్రకాశ్ రాజ్ విడాకుల వెనక కథ - 2)నిజం చెప్పాలంటే, ప్రకాశ్ రాజ్ కు తన కుటుంబమంటే మహా ప్రాణం. పిల్లలంటే మరీను. చిన్నవాడైన కొడుకు చనిపోయినప్పుడు తన మానసిక పరిస్థితి గురించి ఆ సీరియస్ నటుడు ఎంతో ఉద్వేగంతో ఈ వ్యాసకర్తకు ఓ సందర్భంలో వివరించారు. అలాగే, ఆ కొడుకును ఖననం (?) చేసిన వ్యవసాయ క్షేత్రానికి తరచూ వెళుతుంటానని కూడా ఆయన చెప్పారు.
మద్రాసులో తరచూ ప్రకాశ్ రాజ్ తన కుటుంబంతో కలసి ఏదో ఒక స్టార్ హోటల్ లో సేదతీరుతూ కనిపించేవారు. సరిగ్గా రెండున్నరేళ్ళ క్రితం, బహుశా పవన్ కల్యాణ్ చిత్రం జల్సా రిలీజ్ టైములో అనుకుంటా - మద్రాసు మౌంటు రోడ్డులోని పార్క్ హోటల్లో ప్రకాశ్ రాజ్ కుటుంబ సమేతంగా కనిపించారు. పోయిన కొడుకు పోగా, ఆయనకు ఇద్దరు కుమార్తెలు. ఆయనకు తన పిల్లలంటే మహా ప్రాణం. యెన్ చెల్లం, యెన్ తంగం (నా బంగారు కొండ అని స్థూలంగా అర్థం) అని నేను, మరో మిత్రుడు (ఆయన సినిమాల్లో ఉన్నా, నన్ను స్నేహితుడిగానే ఎక్కువగా చూస్తారు) కూతుళ్ళను ముద్దు చేయడం చూశాం. ఎక్కడ కనిపించినా, నవ్వుతూ పలకరించే ప్రకాశ్ రాజ్ ఆ రోజు కూడా కాసేపు మాట్లాడారు.
మాతృభాష తుళుతో పాటు కన్నడం ఎలాగూ ప్రకాశ్ రాజ్ కు వచ్చు. ఇక, తమిళం, తెలుగు ఇత్యాది భాషలను వాటిలోని సాహిత్యం కూడా చదివేటంత బాగా నేర్చుకోవడం ఆయనలోని నిబద్ధుడైన నటుడికి గుర్తు. నటనలో ఆయన ఉద్దండుడు. అందులో సందేహం లేదు.
ప్రకాశ్ రాజ్ నటనలో జీవిస్తూ, ప్రేక్షకులకు కన్నీళ్ళు తెప్పించడం ఒక ఎత్తు అయితే, నటించడానికి సమయానికి సెట్స్ కు రాకుండా దర్శక, నిర్మాతలను ఏడిపించడం మరో ఎత్తు. ఎంతో మంది దర్శక - నిర్మాతలు ఈ బాధ పడలేకే, ప్రకాశ్ రాజ్ చేయాల్సిన పాత్రలను కూడా ఆయనకు ఇవ్వడానికి వెనకాడుతున్నారు, వెనకాడుతుంటారు. ఆ మధ్య జాతీయ అవార్డుకు ఎంపికైన తమిళ చిత్రం కాంజీవరం సినిమాకు వెళ్ళినప్పుడు, ప్రకాశ్ రాజ్ చాలా ఆలస్యంగా వచ్చి, పాత్రికేయుల మన్నింపు కోరారు. సొంతంగా ఓ పట్టు చీర నేసి, కుటుంబానికి ఇవ్వాలని తపించే ఓ నేత గాడి పాత్రలో ఆ సినిమాలో ప్రకాశ్ రాజ్ కళ్ళ వెంట నీళ్ళు తెప్పిస్తారు. ఆయన సమయానికి సెట్ కు రావడం కష్టమైతే కావచ్చు కానీ, వచ్చిన తరువాత తాము అనుకున్నదానికి రెట్టింపు అభినయ ప్రతిభను ఆయన చూపిస్తారని దర్శక, నిర్మాతలకు తెలుసు. ప్రకాశ్ రాజ్ కోసం కొంతమంది ఎదురుచూసేది అందుకే.
ఓ పక్క వృత్తి జీవితంలో, మరో పక్క వ్యక్తిగత జీవితంలో విపరీతమైన ఆకర్షణ ఉన్న ప్రకాశ్ రాజ్ ఓ బాధ్యత గల తండ్రిగా తన కుమార్తెల విషయం పట్టించుకుంటారేమో చూడాలి. తండ్రీ, కూతుళ్ళ మధ్య బంధం చుట్టూ తిరిగే అభియుమ్ నానుమ్ (తెలుగులో ఆకాశమంత) కథను అంతగా ఇష్టపడ్డ ప్రకాశ్ నిజజీవితంలోనూ ఆ బంధాన్ని వదలరని అనుకోవచ్చేమో. తాజా పెళ్ళికి కుమార్తెలిద్దరూ రావడం అందుకు ఉదాహరణ కావచ్చేమో. వేచి చూడాలి.
4 వ్యాఖ్యలు:
జయదేవ్ గారు, ఎందుకనో మిమ్మల్ని "సీరియస్ జర్నలిస్టుల" వరసలో నిలబెట్టేశాను నా మనసులో. అందువల్ల కావచ్చు, మీనించి ఇలాంటి గాసిప్ కాలం రావడం కొంచెం ఆశ్చర్యం కలిగించింది. అఫ్కోర్సు, ప్రకాష్ రాజ్ మీది అభిమానంతో కూడా మీరిది రాసి ఉండొచ్చు. ఇంకో విషయం - కంప్లెయింట్ అనుకున్నా పర్లేదు - వాక్య నిర్మాణం మీద మరికొంచెం శ్రద్ధ పెట్టమని ప్రార్ధన. ఉదా: "పోయిన కొడుకు పోగా, ఆయనకు ఇద్దరు కుమార్తెలు. ఆయనకు తన పిల్లలంటే మహా ప్రాణం. యెన్ చెల్లం, యెన్ తంగం (నా బంగారు కొండ అని స్థూలంగా అర్థం) అని నేను, మరో మిత్రుడు (ఆయన సినిమాల్లో ఉన్నా, నన్ను స్నేహితుడిగానే ఎక్కువగా చూస్తారు) కూతుళ్ళను ముద్దు చేయడం చూశాం."
@ కొత్త పాళీ గారూ, నమస్తే.
ముందుగా మీ విలువైన వ్యాఖ్యకూ, సూచనకూ ధన్యవాదాలు. మీరు నన్నుమరీ సీరియస్ జర్నలిస్టుల వరుసలో నిలబెట్టడంతో వచ్చిన ఇబ్బంది ఇది. అసలు ఆ ముద్ర మోయలేనంత బరువు. నిజానికి, ఆలాటోలీగా రాయడం ఇష్టం ఉండదు కానీ, అనుకున్నది ఏదైనా సరే వీలైనంత మేర నిర్దిష్టంగా, నిర్దుష్టంగా రాయాలన్నది నా ఉద్దేశం. ఈ బ్లాగు ఆరంభం వెనుక ఆలోచన కూడా అదే. కొండొకచో, ఆ అతి సీరియస్ నెస్ నుంచి బయటకు రావాలని కూడా దురాశ....
ప్రకాశ్ రాజ్ మీద మీరన్నట్లు నాకు పిసరంత అభిమానం ఎక్కువే ఉంది. ఎక్కడి నుంచో వచ్చి, వెళ్ళిన ప్రతిచోటా ఆ యా భాషలు నేర్చుకొని, స్పష్టంగా ఆ భాషలో సంభాషిస్తూ, సొంతంగా డబ్బింగ్ చెప్పే పరిపూర్ణమైన నటుడు. దానికి తోడు, ఆయన ఆ యా భాషల్లో సాహిత్యాన్ని చదువుతూ, ప్రసిద్ధ కవితలను కంఠోపాఠం చేసుకొని, పిచ్చాపాటీ కబుర్లలో అప్పజెప్పడం నాకు ఇప్పటికీ ఆశ్చర్యమే. ఆదర్శనీయమే. వ్యక్తిగతంగానూ తెలిసిన ఆయన జీవితంలోని కొత్త ఘటనలు నలుగురితో నన్ను పంచుకొనేలా చేశాయి.
అంతే కాకుండా, క్షణ క్షణం మారిపోతున్న ప్రపంచంలో పది మందికీ మనం చెప్పదలుచుకున్నదీ, చేరవేయదలుచుకున్నదీ, పంచుకోదలుచుకున్నదీ, పెంచుకోదలుచుకున్నదీ ఆలస్యం చేయకుండా అక్షరాల్లో పెట్టడానికి బ్లాగు వేదిక అవుతుందని నా భావన. అందుకే, బ్లాగు ఆరంభంలోనే ఇందులో తీపి, పులుపు, కారం వగైరాలన్నీ ఉంటాయని విన్నవించాను. ఇది రాయాలని కానీ, ఇదే రాయాలని కానీ ఓ గిరి గీసుకోలేదు. అందుకే, దానికి తగ్గట్లే పేరూ ఎంచుకున్నాను. నా టపాలను ఆ చట్రం పరిధిలో నుంచి చూడగలరు.
నిజానికి, నేను బ్లాగు ఆరంభంలోనే చెప్పినట్లు, నాకీ రచన కొత్త వ్యవహారం. నిత్యం కార్యాలయంలోనో, కర్తవ్య నిర్వహణలోనో చెప్పలేని అంశాలను ఇక్కడ పంచుకోవాలని సరిగ్గా ఈ నెలరోజులుగా ప్రయత్నిస్తున్నా. ఆఫీసులు, ప్రయాణాలు, ఇంటి పనుల మధ్య రోజు మొత్తంలో ఖాళీ దొరికే అతి కొద్ది సేపట్లో (కొన్ని రోజులు ఆ కాసేపు కూడా దొరకదు) గబగబా టపాలు చూడడానికీ, రాయడానికీ వీలు చేసుకోవాల్సి ఉంటుంది. పైపెచ్చు, నెట్లో ఈ తెలుగు టైపింగు కూడా అలవాటు లేని ప్రాణానికి అతి కష్టంగా ఉంది. ఈ హడావిడిలోనే వాక్యనిర్మాణం...... ఇక, అచ్చు తప్పులు లేకుండా ఉండాలని శతవిధాల ప్రయత్నం.... అంతే ఖంగారుగా పోస్టింగు. ఇదేదో నన్ను నేను సమర్థించుకోవడానికి చెబుతున్న మాట కాదు. పచ్చి నిజం. వీటితో నేనూ అసంతృప్తిగానే ఉన్నాను. బహుశా, కొద్ది వారాల్లో ఇవన్నీ సర్దుకొని, దీనికి నేను అలవాటు పడతానేమో చూడాలి. ఏమైనా మీ అభిమానానికి కృతజ్ఞతలు. మీ అమూల్యమైన సలహాలు, సూచనలను తప్పనిసరిగా పాటించేందుకు ప్రయత్నిస్తాను. అందుకే, ఈ సుదీర్ఘ వివరణ.
ముందుగా మీరు నా వ్యాఖ్యని సహృదయంతో అర్ధం చేసుకున్నందుకు ధన్యవాదాలు. నటీనటులు ఎడాపెడా ఎగుమతి అవుతున్న ప్రస్తుత సినిమా నేపథ్యంలో ప్రకాష్ రాజ్ట్ ఇటువంటి నిబద్ధతని కనబరచడమే కాదు, మనసా వాచా ఆచరించడం మెచ్చదగిన విషయమే.
మీకు వృత్తిలోకూడా రాతపనే కాబట్టి, బ్లాగులో రాసే విషయాలు వేరుగా ఉండాలనుకోవడం సహజమే. నిజానికి మీరు జర్నలిస్టులు బ్లాగు రాయడంలోని ఉద్దేశాన్ని చక్కగా పట్టుకున్నారు. ఆల్రెడీ వృత్తిలో రాస్తున్న రచనల్నే మళ్ళీ ఇక్కడ ప్రతిబింబించడంలో అర్ధం లేదు. వృత్తిలో స్పృశించనివీ, మీ మనసుకి నచ్చినవీ, మరీ అంత సీరియస్గా కాకుండా కాస్త యధాలాపంగా రాసుకోగలిగిందే బ్లాగు. అంతవరకూ మీ ఉద్దేశం కరక్టే.
ఇక, సమయాభావం, తీరిక లేమీ నాకు అనుభవమే (నా బ్లాగులో కొత్తటపా పడి మూడు వారాలయింది!) ఐనా, మీలాగా చక్కగా రాయగలిగినవారు కూడా కంగాళీ వాక్యాలు రాస్తే చదివినప్పుడు కాస్త బాధేస్తుంది. ఇదేం పెద్ద విమర్శకాదు, అభిమానంతో కూడిన సూచన మాత్రమే.
నమస్కారం. మొన్న జయప్రద టాక్షోలో ప్రకాష్ రాజ్ తో ముఖాముఖి చూశాను. ఆయన చెప్పిన మాటలు, చెప్పిన తీరూ చాలా నచ్చాయి.
Post a Comment